Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Τι νόημα έχει τ' όνειρο χωρίς μικρές νοθείες...

Χθες είχα ένα από τα ομορφότερα βράδια που πέρασαν τον τελευταίο δύσκολο καιρό…Έζησα κάτι που είχα στο μυαλό μου εδώ και χρόνια, αλλά ποτέ δεν έβρισκα την ευκαιρία να το κάνω…
Σε έναν όροφο, ένα μαύρο δωμάτιο, μια τζαμαρία, ένα μικρόφωνο, καλή μουσική και πολύ καλή συντροφιά… Σβημένα φώτα… Αναμμένο μόνο το on air
Ο τόπος που μίσησα όταν πρωτοήρθα, η ζωή που δεν ήθελα να ζω… φιλοξένησε τώρα το όνειρο μου και αυτό είναι οξύμωρο το ξέρω…Αλλά είναι πολύ όμορφο ρε γαμώτο συγχρόνως…Ξαφνικά βρήκα ένα άλλο νόημα στην καθημερινότητα μου… Αισθάνομαι περίεργα γι’ αυτό που μου συμβαίνει και μοιράζομαι τις σκέψεις μου με έναν άνθρωπο που ξέρει να εκτιμά την ζωή, τον γνωρίζω ελάχιστα και με κάνει επιτέλους….. και γελάω.

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Χάνομαι γιατι διαβάζω…


Οι πιο μεγάλες αλήθειες κρύβουν κάποια ψέμματα…
Κάποιοι άνθρωποι έχουν μπερδέψει τις λέξεις…
Μπέρδεψαν την συγγνώμη…
Μπέρδέψαν το σ’ αγαπώ…
Ειιιιι παιδιά…ηρεμήστε λιγο σας παρακαλώ…
Μπερδεύετε τον ενθουσιασμό με τον έρωτα, και την αγάπη με το παροδικό πάθος.
Δεν αντέχω πια τον εαυτό μου, με βαρέθηκα.
Μια ζωή θύμα
Yes I am!