Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

Τραγικότητες

Σήμερα το απόγευμα με πήρε ένας φίλος μου τηλέφωνο, ο οποίος μου κάνει πολλές φορές τέτοιου είδους τηλεφωνήματα, ώστε να μου θυμίζει διάφορες τραγικότητες που έχω κάνει στο παρελθόν και έχει γελάσει κάθε πικραμένος...Μια από αυτές είναι η εξής....

Καλοκαίρι 2010. Επιστρέφουμε από διακοπές με το κτελ, φανερά κουρασμένοι όλοι στην παρέα... Σιγά σιγά αφού έχει ξεκινήσει το λεωφορείο, ο ύπνος παίρνει τους υπόλοιπους και τον φίλο μου που καθόταν στη διπλανή σειρά των θέσεων (όχι δίπλα μου)....Εγώ ενοχλημένη από το άβολο κάθισμα, δυσανασχετώ, χωρίς να ενοχλώ...
Σε κάποια φάση δε βολεύομαι καθόλου και σκέφτομαι να ρίξω το κάθισμα λίγο πίσω, μπας και κοιμηθώ και εγώ...Καθώς προσπαθώ να πιέσω το κουμπί για να φύγει το κάθισμα πίσω συνειδητοποιώ ότι δε λειτουργεί...Αρχικά απορώ και ξαναπροσπαθώ σιγοψιθυρίζοντας ταυτόχρονα "γιατί ρε γαμώτο....πωωωωω"
Εκεί που παλεύω με τον μοχλό (οι γύρω με κοιτούσαν περίεργα για την δυναμη της θέλησης μου!!!)το μάτι μου πέφτει στο κουμπί του απέναντι διπλανού φίλου μου...Ασυναίσθητα το πατάω για να δω αν λειτουργεί και ναι λειτουργεί!!!! Συγχρόνως όμως φεύγει πίσω και ο φίλος μου που κοιμόταν και τρομάζει κιόλας...χαχαχαχαχα, με κοιτάει και μ' ένα βλέμμα αγανάκτησης..
Τραγική Λίνα: Αντί να του ζητήσω συγνώμη συνεχίζω να απορώ βρίζοντας γιατί το δικό μου το κουμπί δε λειτουργεί...!

1 σχόλιο: